فیلم زندگی نامه- بهترین سایت برای دانلود فیلم و سریال با لینک مستقیم

فیلم زندگی نامه

زندگی‌نامه یا سرگذشت‌نامه یا تذکره یا بیوگرافی (به انگلیسی: Biography) سبکی در ادبیات و دیگر رسانه‌ها از جمله فیلم‌های مستند است که مربوط می‌شود به شرح و توصیف رخدادها و روند زندگی یک یا چند نفر. بیشتر زندگی‌نامه‌ها بر پایه یادداشت‌های شخصی افراد ترتیب داده می‌شوند و داستان‌هایی واقعی هستند و نه تخیلی. یک زندگی‌نامه به فهرست کردن اطلاعات در مورد یک شخص مانند زادگاه و زادروز و تاریخ رخدادها محدود نمی‌شود و به توضیح و گاه تحلیل رویدادها می‌پردازد.

به زندگی‌نامه‌ای که توسط خود شخص مورد نظر نوشته شود خودزندگی‌نامه یا زندگی‌نامه خودنوشت یا حسب‌حال گفته می‌شود.

از کهن‌ترین نمونه‌های زندگی‌نامه می‌توان به کتاب‌های تاریخ‌نگاران یونان درباره شرح زندگی شاهنشاهان ایران اشاره کرد از جمله کوروش‌نامه نوشته گزنفون. نخستین کتاب زندگی‌نامه در زبان فارسی نو کتاب لباب‌الالباب محمد عوفی است.

فیلم زندگی‌نامه یا بایوگرافی فیلمی است که داستان زندگی یک شخص را به تصویر می‌کشد. این نوع فیلم‌ها معمولاً بر اساس وقایع واقعی و زندگی شخصیت‌های واقعی یا خیالی ساخته می‌شوند. فیلم‌های زندگینامه به منظور نشان دادن دوران کودکی، جوانی، موفقیت‌ها و شکست‌ها، رویدادهای تاریخی و تأثیرات فرد در جامعه ساخته می‌شوند.

در این فیلم‌ها رعایت سالشمار و روزشمار زندگی اشخاص اهمیت ویژه‌ای دارد. در این فیلم‌ها اغلب از نام اماکن و اشخاص واقعی برای نامگذاری بازیگرها و مکان‌های فیلمبرداری استفاده می‌شود. ساخت فیلم‌های زندگی‌نامه‌ای از همان اوایل شکل‌گیری صنعت سینما رواج یافت.

فیلم‌های این ژانر حول زندگی واقعی یک فرد و با بهره‌گیری از خاطرات و زندگی‌نامه و روایت‌های ارائه‌شده از سوی آشنایان آن فرد شکل می‌گیرند. فردی که ماجرای زندگی‌اش به‌عنوان محور یک فیلم داستانی انتخاب می‌شود، باید به دلایل خاصی اهمیت داشته باشد. زندگی سیاستمداران، فعالان اجتماعی، هنرمندان، مخترعان و صنعت‌گران بزرگ و به‌طور کلی، مشاهیر و چهره‌های تأثیرگذار جوامع مختلف می‌تواند مبنای ساخت یک فیلم زندگی‌نامه‌ای قرار بگیرد. بدیهی است که داستان فیلم‌های این ژانر باید به ماجراهای واقعی رخ‌داده در زندگی فرد مورد نظر و دوره زمانی‌ای که در آن زندگی می‌کرده، پای‌بند باشد. همین پای‌بندی سبب می‌شود که عنصر «زمان ـ مکان» در فیلم محوریت پیدا کند و موقعیت مرکزی داستان را موقعیت زندگی فرد مورد نظر تعیین کنند

فرآیند ساخت یک فیلم زندگینامه شامل چند مرحله است. ابتدا، نویسنده یا تهیه کننده فیلم، داستان زندگی شخص را براساس منابع مختلف مانند کتاب‌ها، مقالات، مستندها و گزارش‌های رسمی جمع آوری می‌کند. سپس، این داستان به صورت یک نمونه فیلمنامه تبدیل می‌شود که شامل صحنه‌ها، دیالوگ‌ها و ساختار داستان است. در این مرحله، نویسنده سعی می‌کند تا بهترین روش برای به تصویر کشیدن زندگی شخص را پیدا کند

بعد از نوشتن فیلمنامه، فرآیند تولید آغاز می‌شود. این شامل جذب بازیگران، کارگردان، تهیه کننده و تیم فنی است. بازیگران اصلی و فرعی برای بازی در نقش‌های مختلف انتخاب می‌شوند و تمرینات و آماده سازی برای فیلمبرداری آغاز می‌شود. در این مرحله، صحنه‌های مختلف فیلم به ترتیب داستان فیلم ضبط می‌شوند.

پس از فیلمبرداری، ویرایشگر فیلم به کار می‌پردازد. او صحنه‌های ضبط شده را بررسی کرده و آن‌ها را به ترتیب مناسب در می‌آورد. این شامل برش، اضافه کردن جلوه‌های ویژه، انتخاب موسیقی و صداگذاری است. هدف از ویرایش فیلم، ساخت یک نسخه نهایی که داستان زندگی شخص را به بهترین شکل ممکن نشان دهد، است.

فیلم‌های زندگینامه معمولاً با استقبال خوبی از سوی مخاطبان روبرو می‌شوند. زیرا این فیلم‌ها به طور عمده بر اساس داستان‌های واقعی ساخته شده‌اند و مخاطبان را به دنیای شخصیت اصلی فیلم می‌برند. همچنین، فیلم‌های زندگینامه معمولاً به عنوان یک منبع الهام برای دیدن دوران کودکی، جوانی و رشد یک فرد استفاده می‌شوند.

تاریخچه فیلم زندگی‌نامه:

به دوران نخستین سالهای تولید فیلم برمی‌گردد. این ژانر فیلمی است که داستان زندگی یک شخص واقعی را به تصویر می‌کشد. فیلم‌های زندگی‌نامه معمولاً بر اساس رویدادها و موضوعات مهم در زندگی شخص مورد نظر ساخته می‌شوند و به تصویر کشیدن دقیق و جامع زندگی و دستاوردهای او می‌پردازند.
تاریخچه فیلم زندگی‌نامه با پیدایش صنعت سینما در قرن بیستم آغاز شد. در ابتدا، فیلم‌های زندگی‌نامه به صورت کوتاه و با استفاده از تکنولوژی نسبتاً ساده‌ای ساخته می‌شدند. این فیلم‌ها عموماً به صورت بایوپیکچر (biopicture) نامیده می‌شدند و معمولاً تمرکز زیادی بر روی جزئیات دقیق زندگی شخص مورد نظر نداشتند.
با پیشرفت تکنولوژی سینما و رشد صنعت فیلم، فیلم‌های زندگی‌نامه به شکلی پیچیده‌تر و با استفاده از تکنیک‌های نوین ساخته می‌شوند. این فیلم‌ها علاوه بر تصویر کشیدن زندگی شخص مورد نظر، به بررسی عوامل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی که بر زندگی او تأثیر گذاشته‌اند، می‌پردازند. همچنین، فیلم‌های زندگی‌نامه معمولاً بازخوردهای بسیار خوبی در جوایز و رقابت‌های بین‌المللی دریافت می‌کنند.

فیلم‌های زندگی‌نامه معروف و موفق در تاریخ سینما وجود دارند که به عنوان نمونه می‌توان به “شاهکارهای زندگی” (Citizen Kane) کارگردانی اورسون ولز، “گاندی” (Gandhi) کارگردانی ریچارد اتنبرو، “لاست امپراطور” (The Last Emperor) کارگردانی برناردو برتولوچی، “آمادئوس” (Amadeus) کارگردانی میلوش فورمان و “لافورتزا” (La Vie en Rose) کارگردانی اولیویر داهان اشاره کرد.
با گذشت زمان، فیلم‌های زندگی‌نامه به شکل‌ها و سبک‌های مختلفی ساخته شده‌اند. بعضی از این فیلم‌ها تمرکز خود را بر روی زندگی هنرمندان و هنرپیشگان معروف متمرکز می‌کنند، در حالی که دیگران به زندگی سیاسی‌گذاران، علمای بزرگ، و چهره‌های تاریخی معروف پرداخته‌اند.
در نهایت، فیلم‌های زندگی‌نامه نقش مهمی در حفظ و ثبت تاریخ و فرهنگ جوامع دارند. این فیلم‌ها به عنوان یک منبع ارزشمند برای نسل‌های آینده استفاده می‌شوند و به ما کمک می‌کنند تا از دستاوردها و تجربیات شخصیت‌های بزرگ در جوامع خود آگاه شویم.

ژانر زندگی نامه‌ای و ادبیات

این ژانر به‌شدت وابسته به ادبیات و منابع غنی زندگی‌نامه‌نویسی است. زندگی‌نامه یا بیوگرافی که به آن شرح حال، حسب حال، سرگذشت، گزارش و ترجمه احوال، تذکره حال نیز گفته‌اند، شامل نوشته‌هایی است که در آن‌ها رویدادهای زندگی شخصیت‌هایی از مشاهیر دین و دانش و بزرگان ادب و سیاست شرح داده شده است.
کتاب‌هایی نظیر سرگذشت پیامبران که برخی از آن‌ها به نام قصص انبیا شهرت دارد، یا شرح وقایع زندگی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله که در فن تاریخ‌نویسی زبان تازی، سیره نام دارد در عصر حاضر کتاب‌ها و مقالاتی در بزرگداشت شخصیت‌های مذهبی، ادبی، علمی و… نوشته می‌شود که مشتمل بر شرح احوال و سال‌شمار رخدادهای عمر این شخصیت‌هاست، همراه با مجموعه مقالاتی که برخی از نویسندگان به یاد آنان در زمینه موضوعات گوناگون می‌نویسند.
این‌گونه آثار که گاه با عنوان «یادنامه» نظیر یادنامه علامه امینی، یادنامه استاد شهید مطهری، یادنامه سالگرد دکتر علی شریعتی، یادنامه علامه طباطبایی منتشر می‌شود و گاه با عناوینی که مرکب از نام شخصیت مورد نظر با کلمه «نامه» است، مانند همایی‌نامه، آرام‌نامه و گه ‌گاه به نام‌های دیگر نظیر فرخنده‌پیام (یادگار نامه استاد دکتر غلامحسین یوسفی) منتشر می‌شود، جزو زندگی‌نامه‌ها به شمار می‌آید. یادنامه‌های مذکور از آن‌جا که معمولاً به قلم پژوهندگان و نویسندگانی فاضل به رشته تحریر درمی‌آید، اغلب دارای نثری استوار و خواندنی است و از لحاظ ادبی قابل توجه است
در زمان ما ایروینگ استون، نویسنده آمریکایی که در 1989 درگذشت، در این زمینه به شهرت رسید. معروف‌ترین اثر او شور زندگی است که در باب زندگی ونسان‌وان‌گوگ نوشته است. آثار دیگری هم دارد از قبیل رنج و سرمستی در باب زندگی میکل آنژ و ملوان سوارکار درباره زندگی جک لندن. زندگی‌نامه فروید و چارلز داروین را هم نوشته است. رومن رولان هم در این زمینه معروف است. او زندگی‌نامه بتهوون، میکل آنژ، تولستوی و گاندی را نوشته است. از قدیمی‌ترین نمونه‌های زندگی‌نامه‌نویسی در غرب کتاب حیات مردان نامی اثر پلوتارک است که در قرن اول میلادی نوشته شده است. البته ممکن است کسی خود، زندگی‌نامه خود را بنویسد که به آن اتوبیوگرافی گویند. مثل زندگی من از احمد کسروی. از قدیمی‌ترین نمونه‌های اتوبیوگرافی در ایران، اتوبیوگرافی ابوعلی سیناست که آن را بر شاگردان خود املا کرده است.
یکی از فروع زندگی‌نامه‌نویسی، خاطره‌نویسی است. زیرا این دو معمولاً با هم درآمیخته‌اند. چنان‌که سیمون دوبوار و گوته خاطرات خود را نوشته‌اند. عارف قزوینی هم بخش‌هایی از زندگی و خاطرات خود را نگاشته است که در مقدمه دیوانش به طبع رسیده است. از برخی از نویسندگان هم یادداشت‌هایی به جا مانده که جنبه هنری و ادبی دارند. مثل یادداشت‌های کافکا سفرنامه‌نویسی هم از فروع زندگی‌نامه‌نویسی است. زیرا بخشی از زندگی نویسنده را در بر می‌گیرد. تذکره‌نویسی را هم می‌توان از فروع زندگی‌نامه‌نویسی محسوب داشت. زیرا در آن‌ها از شرح حال و آثار شاعران یا عارفان سخن رفته است. از آن‌جا که خاطره‌نویسی و سفرنامه‌نویسی و زندگی‌نامه‌نویسی ادبی، با بیان احساسات و عواطف همراه است، می‌توان آن‌ها را جزو ادب غنایی محسوب داشت

اتوبیوگرافی (AUTOBIOGRAPHIE)مکتوب

اتوبیوگرافی به آثاری گفته می‌شود که شرح حال افراد و رخدادهای زندگی آن‌ها ضمن تحلیل و توصیف جریان‌های فکری، سیاسی و اجتماعی زمان ایشان، به قلم خود آن اشخاص نوشته می‌شود. در نگارش این‌گونه آثار «اگر نویسنده هوشمند و نکته‌بین و خوش‌قلم باشد، خاطراتی را به رشته تحریر خواهد کشید، که لطف و مزه‌ای خاص تواند داشت. به‌علاوه گاه مطالبی را در بر دارد که در جای دیگر نمی‌توان یافت. حالت صمیمی و بی‌تکلفی نیز ممکن است در آن‌ها احساس شود. این نوع خاطرات، گاه با ادعاها و خودستایی‌ها و اظهار نظرهای یک‌طرفه نویسنده همراه است. نویسندگان آن‌ها به چیزهایی می‌پردازند که به جهتی مورد توجه یا علاقه و احیاناً مخالف سلیقه و نظرشان بوده است. اما چه بسا اطلاعات و نکته‌هایی هم در آن‌ها مندرج است که از نظر مطالعات اجتماعی و نیز تاریخی فوایدی آشکار دارد
بعضی از این کتاب‌ها چنان مطبوع نوشته شده است که نظیر داستانی دلکش توجه خواننده را به خود جلب می‌کند و چون از اشخاص و حوادث واقعی سخن می‌گوید، گاهی از برخی از داستان‌ها زنده‌تر و گیراتر می‌شود. حتی اگر نویسنده خاطرات، از قریحه ادبی و هنری برخوردار باشد، بسا که اثر او به صورت یکی از انواع ادبی درمی‌آید و ارزش خاص داشته باشد.
نظیر خاطرات سن سیمون)- (simon- saint) نویسنده فرانسوی، حسب حال بنیامین فرانکلین (Beniamin Franctin) سیاستمدار آمریکایی، و شعر و حقیقت اثر گوته) Johann- Wolfgang Goethe) نویسنده و شاعر آلمانی و…
این‌گونه آثار خود انواعی دارد. مثلاً ممکن است نویسنده بیشتر به ذکر وقایع و مشاهدات خود بپردازد، یا به شرح احوال و تجارب و عوالم خویش. و نیز بسته به این‌که او از چه طبقه‌ای است و علاقه‌اش چیست، کیفیت و اهمیت این یادداشت‌ها متفاوت خواهد بود.
گاه خاطره‌نویس در نمایش حوادث حیات و حتی افکار و احوال درونی خویش صداقتی خاص به خرج می‌دهد و به عبارتی دیگر تصویری از خود عرضه می‌دارد، و اثر او جنبه اعتراف‌گونه‌ای دارد. مانند المنقذ من الضلال امام محمد غزالی و اعترافات سنت اگوستن (354 ـ 430) (saint Augustin)، اعترافات ژان ژاک روسو) (1712-1778 (Jean Jaeques Rousseau) (نویسنده و منتقد فرانسوی.
در زبان فارسی آثاری که جنبه اتوبیوگرافی دارد، اغلب با عناوین زندگی من، خاطرات و خاطرات زندگانی من، ترجمه و نگاشته شده است. نظیر خاطرات و اسناد علیخان ظهیرالدوله (ف: 1342 هـ. ق)، خاطرات سیاسی میرزا علیخان امین‌الدوله (ف: 1322 هـ.ق)، زندگانی من، به قلم ابوالقاسم لاهوتی (و. 1305 ه.ق)، زندگانی من، نوشته سیداحمد کسروی (1324 ش)، شرح زندگانی من به قلم عبدالله مستوفی (1255-1329 ش)، سیاحت شرق یا زندگی‌نامه حجت‌الاسلام آقا نجفی قوچانی (1254-1322 ش) روزها، نوشته دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن و…

انواع زندگی‌نامه مکتوب

زندگی‌نامه (بیوگرافی) بر حَسَب محتوا انواعی دارد
الف) «سیره» و «مغازی» که گزارش زندگی و جنگ‌های پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله است و از انواع مشهور آن می‌توان به سیره رسول‌الله صلی الله علیه و آله از قاضی ابرقو و سیرت رسول‌الله صلی الله علیه و آله از دکتر عباس زریاب خویی اشاره کرد؛
ب) شرح حال انبیای الهی چون قصص الانبیای ابواسحاق نیشابوری؛
ج) شرح حال ائمه و بزرگان دین چون زندگانی علی بن الحسین علیه السلام از دکتر سیدجعفر شهیدی و قصص‌العلمای تنکابنی؛
د) کتب تذکره که شرح و ترجمه احوال مشایخ صوفیه یا شعر است؛ چون تذکره‌الاولیای عطار، تذکره لباب‌الالباب محمد عوفی، تذکره‌الشعرای دولتشاه سمرقندی.
امروزه زندگی‌نامه برخی از مشاهیر، علم و ادب به شیوه‌ای نو نوشته می‌شود و برخی از آن‌ها در شمار آثار ارزشمند ادبی هستند؛ مانند پله پله تا ملاقات خدا (شرح حال مولانا)، پیر گنجه در جست‌وجوی ناکجا آباد (درباره نظامی) و فرار از مدرسه (شرح حال امام محمد غزالی) از دکتر عبدالحسین زرین‌کوب، شرح احوال و آثار رودکی از استاد سعید نفیسی، غزالی‌نامه (شرح حال امام محمد غزالی) و…

سخن آخر

نگاه سینمای غرب، به خصوص در سال‌های اخیر، به مقوله دین و مذهب با مشرق‌زمین و ایران بسیار متفاوت است. از دیدگاه اسلامی دین در زندگی ساری و جاری است و همه شئون زندگی را در بر می‌گیرد. به همین دلیل پس از وقوع انقلاب اسلامی در یک دگردیسی فرهنگی سینما پاک‌سازی شد و انقلاب از این ابزار در بستر ارزش‌های فرهنگی بهره گرفت.
در سال‌های پس از انقلاب سینما کارکرد فرهنگی و آموزشی پیدا کرد و با عمیق‌تر شدن این نگاه و با حوادث پس از انقلاب و تولد ژانرهایی مانند ژانر دفاع مقدس و سینمای معناگرا کارکرد فرهنگی این ابزار نمود بیشتری یافت و زمینه‌ساز مباحث تئوریک و نظری در حوزه سینما و دین شد.
در سینمای دینی هنگامی که مفاهیم و انگاره‌های دینی و یا برخی باورها و اعتقادات دینی دستمایه فیلم‌سازی قرار می‌گیرد اگر سوژه‌ای برگزیده می‌شود و یا داستانی روایت می‌گردد باید در ساحت تجربه دینی بگنجد حتی اگر ژانر آن با این مفهوم خیلی تناسب نداشته باشد. اما این بدان معنا نیست که همین که حرف‌های مهم و بزرگی زده شود و مفهوم عمیقی به مخاطب منتقل شود کافی است، لذا باید به فرم و ساختار روایی اثر نیز توجه داشت. مظاهر، نمادها و نشانه‌های دینی باید با زبان هنر و با نهایت ظرافت و در لایه‌های پنهان اثر منتقل گردد.
در صنعت فیلم‌سازی،‎ ‎نظام ژانری و ژانرها مفاهیمی انتزاعی هستند که بر اساس توافقی اعلام نشده بین‎ ‎سازندگان و تماشاگران بنا شده‌اند. ژانر مجموعه‌ای از قواعد برای ساختار روایی و‎ ‎تصویری فیلم‌ها شکل می‌دهد که هم برای فیلم‌ساز و هم برای بیننده آشنا هستند. در‎ ‎واقع این خود فیلم‌ها هستند که به طور ضمنی مفاهیم ژانری را موجودیت می‌بخشند‎.‎
ژانرها به مثابه ی نظام‌های رسمی الگوهای قابل شناسایی‌اند که از دال‌ها ساخته شده‌اند. اینها مطابق با قوانین ترکیب و ساختار به کار گرفته می‌شوند و نتیجه چیزی است کاملا قراردادی و کاملا نمایان. به عنوان مثال ما در میزانسن ژانری مثل فیلم‌های گنگستری دهه 30 برادران وارنر؛ تعدادی دال پیدا می‌کنیم که در ترکیب باهم جنبه‌های مهم هویت ژانری را به رخ می‌کشند.
به جهت پویایی سینما و صنعت آن، همه ابعاد دربرگیری این هنر، مستلزم انعطاف و تغییرپذیری بوده و در طول زمان ژانرها نیز به اقتضای فرم و محتوای هدف، تغییراتی را داشته‌اند. گسترش کارکرد رسانه‌ها در حوزه های آموزشی و هدایت عمومی، این ضرورت را ایجاد نموده تا با بررسی ظرفیت‌ها و ویژگی ژانرهای سینمایی، انقال مفاهیم دینی و معنوی از طریق آنها امکان‌سنجی شود.
در این تحقیق با بررسی عمومی ژانرهای مختلف و تحلیل و تبیین اختصاصی چهار ژانر زندگینامه‌ای، نوآر، جنایی ـ پلیسی و علمی ـ تخیلی، ظرفیت ارائه مفاهیم دینی مورد کنکاش قرار گرفته است. ویژگی مشترک این ژانرهای چهارگانه این است که هر چهار ژانر از طیف ژانرهای متکی به زمان و مکان هستند. مجموعه پژوهش محقق محترم، جناب آقای یوسف شیخی در چارچوب تحلیل نئوفرمالیستی فیلم شکل گرفته است و تلاش شده راهکارهایی را جهت نحوه بهره‌مندی از ژانرهای سینمایی به منظور انتقال مفاهیم دینی و معنوی نیز ارائه شود.

بهترین فیلم های بیوگرافی از شروع سینما تا امروز

فهرست شیندلر (Schindler’s List)

این فیلم داستان زندگی اسکار شیندلر، صنعتگر آلمانی عضو حزب نازی، را در طول جنگ جهانی دوم روایت می‌کند. شیندلر پس از مشاهده شکنجه و آزار و اذیت یهودیان، به‌مرور نگران کارگران یهودی کارخانه خود می‌شود و برای نجات آنها تلاش می‌کند. او با رشوه‌دادن و استفاده از روابط خود با بعضی مقامات، موفق شد جان بیش از هزار نفر از یهودیان را نجات دهد.

این فیلم بیوگرافی یکی از بهترین فیلمهای بیوگرافی است که تاکنون ساخته شده است. پایان منحصربه‌فرد این فیلم هم یکی از سکانس‌های به‌یادماندنی تاریخی سینماست که ممکن است اشک مخاطب را درآورد.

فیلم «فهرست شیندلر» در سال ۱۹۹۴ جوایز جشنواره‌های فیلم را درو کرد و فهرست بلندبالایی از جوایز را به خود اختصاص داد. اسکار بهترین فیلم، بهترین تدوین، بهترین موسیقی متن و بهترین کارگردانی فقط بخشی از جوایز این فیلم بی‌نظیرند.

 رفقای خوب (Goodfellas)

نه، اشتباهی نشده است! این فیلم گانگستری از مارتین اسکورسیزی هم یک فیلم بیوگرافی است. «رفقای خوب» فیلم زندگینامه هنری هیل (Henry Hill) است که ورود او به دنیای تبهکاری را روایت می‌کند. در این فیلم می‌بینید که چطور هنری به‌همراه دوستانش، جیمی و تامی، پله‌‌های ترقی را به‌سرعت طی می‌کند و از خلافکاری خرده‌پا به گانگستر اصلی خیابان‌های نیویورک تبدیل می‌شود. این فیلم در سال ۱۹۹۱ برنده جایزه بفتا برای بهترین فیلم شد.

مرد فیلی (The Elephant Man)

فیلم «مرد فیلی» به‌کارگردانی دیوید لینچ درباره مردی در عصر ویکتوریایی است که به‌سبب ابتلا به نوعی بیماری، شکل اسکلت صورتش عوض شده است. وقتی مرد فیلی در سیرک به‌جای هیولا در قفس به نمایش گذاشته می‌شود، توجه دکتری (با بازی آنتونی هاپکینز) را به خود جلب می‌کند. دکتر او را از وضعیت اسفبار سیرک نجات می‌دهد و به بیمارستان منتقل می‌کند و در مدت درمان و نگهداری از مرد فیلی، به هوش و مهربانی و شخصیت پیچیده‌اش پی می‌برد.

١٢ سال بردگی(12 Years A Slave)

این فیلم روایتگر داستان واقعی زندگی سولومون نورتاپ است. او شهروندی آزاد است که شغلی در واشنگتن به او پیشنهاد می‌شود، اما به‌محض رفتن به آنجا متوجه می‌شود که او را به‌عنوان برده فروخته‌اند. او ۱۲ سال بردگی می‌کند، انواع سختی‌ها و شکنجه‌ها را از سر می‌گذارند و بارها برای آزادی تلاش می‌کند تا اینکه بعد از ۱۲ سال دوباره آزادی خود را به‌ دست می‌آورد. فیلم «۱۲ سال بردگی» روایت رنج و درد بردگان است. تماشای این حجم از خشونت، بی‌رحمی و بی‌عدالتی ممکن است برای بعضی افراد آزاردهنده باشد.

مطالبی از سایت اسکای فیلم مرجع دانلود فیلم و سریال :